Хүүхэдтэй болохоороо ийм ч юм хийнэ, тийм ч юм хийнэ гэсэн төсөөлөл олон хүнд байдаг биз ээ. Хүүхэд өсгөж хүмүүжүүлнэ гэдэг тоглоом биш. Хүнээс маш их тэсвэр тэвчээр шаардаж, хосуудын харилцааг туршдаг. Хүүхэд бага байх үеийн асуудлуудыг амжилттай давж, харилцан ойлголцсон хос цаашид тулгарах асуудлуудыг хамтдаа даван туулж чаддаг. Харин энэ эгзэгтэй цаг үеийг давж чадалгүй нэгнээсээ урвах, хүүхэд гэр бүлтэйгээ буруу харилцвал цаашдын харилцаанд ийм соёл тогтоод хэвшчихдэг.
Хамтын амьдралын эхний үеийг амжилттай давбал цаашид тулгарах ямар ч асуудлыг хамтдаа шийдвэрлэж чадна.
Хүүхдээ уйлах, ямар нэг зүйл хүсэж орилох эсвэл бүдэрч унахад нь та ямар үйлдэл хийдэг вэ? Хүүхдээ уйлахад нь дуугүй бай гэж загнадаг уу? Бүдэрч унахад нь шал эсвэл газрыг нь хүүхдийг минь унагалаа гэж зоддог уу? Мөргөсөн зүйлийг нь буруутгадаг уу? Хэрвээ та эдгээр зүйлийг хийдэг бол маш том алдаа хийж байна. Бага байхад нь та ийм зүйлсээс өмөөрч, хүүхдийнхээ өөрийнх нь анхааралгүй байснаасаа болж унасныг нь гэмгүй болгож цагаатгаж байна. Цаашид нас биед хүрэхэд нь та хийсэн алдааг нь ч бас өмөөрөх үү?
Миний нэг танил байдаг. Эхнэр нь хүүхдээ төрүүлсний дараа удалгүй эхнэрээ араар нь тавьж байгаад баригдсэн гэсэн. Дараа нь дахиад л хуурч байгаад баригдсан. Энэ бүх тохиолдолд хосууд нэгнийгээ зовоож, сэтгэл нь холддог. Эцэг эх байх тухай ярьж байж яагаад хууралтын тухай яриад байгааг гайхаж байгаа байх аа. Учир нь хүүхдийн хүмүүжил том болсон хойно нь ямар замаар явахыг тодорхойлдог. Дээрх танилаа анзаараад байхад аав ээж нь эхнэрээ хуурсныг нь буруу зүйл гэж бодохгүй байгаа нь гайхшралыг минь төрүүлсэн. Учир нь эцэг эхчүүд үр хүүхдээ гэр бүл зохиож тогтвортой, аз жаргалтай амьдраасай гэж боддог байх гэж би боддог байсан юм. Харин дээрх тохиолдлоос эцэг эх нь хүүхдийнхээ сонгосон замыг буруу байсан ч зөвтгөж байгааг харсан. Яагаад ч юм би эвлэрч чадсангүй. Тэр танил маань үүнээс хойш эхнэрээ дахин дахин хуурсаар салсан. Гэр бүлээ бүрэн бүтнээр нь авч үлдэх боломж өөрийнх нь гарт байсан шүү дээ. Гэтэл яагаад ийм замыг сонгов?
Би бодов. Бусдын амьдралыг дүгнэх боломжгүй ч хүүхдээ унахад нь шалыг буруутгаж, юм мөргөхөд ширээ цохих маягаар хүүхдээ өөрийнхөө бурууг ойлгохгүй, хүлээж авахгүй, буруу зүйл хийсэн ч зөвтгөж өсгөсөн юм болов уу гэж.
Би хүүхдээ өөрийнхөө бурууг хүлээн зөвшөөрөхгүй, буруугаа засах хүсэлгүй хүн болгохгүй.
Бас дахин бодов. Би хүүхдээ ингэж хүмүүжүүлж болохгүй. Насанд хүрсэн хойноо хайрын үнэ цэнийг мэдрэхгүй, өөрийн буруугаа засах хүсэлгүй хүн болгохгүй. Бас миний эргэн тойронд байгаа хүмүүс хүүхэдтэйгээ ингэж харьцвал би дуугүй өнгөрөхгүй. Хэдий хүмүүсийн амьдралд оролцлоо гэж буруутгах ч хожим нь надад талархах байх. Хүүхдээ яаж хүмүүжүүлнэ, насанд хүрээд тийм л үйлдэл хийнэ. Хүүхэд нь архи ууж согтоод ээжийгээ зодоход хүүхдийг нь буруутгадаг. Ээж нь хүүгээ буруутгадаггүй. Энэ байдлын эхлэл хүүхэд байхад нь тавигдсан. Хүүхдээ хайрлаж байгаа нь энэ гэж хэт эрхлүүлж, бурууг нь өөгшүүлсний үр.
Comments
Post a Comment